gözlerimle gördüm bu sabah
ölüme eşitlendiğini göğün
kanın hücum ettiği alanlarda
bozkırın su taşıdığını ormana
gözlerimle gördüm bu hayatı
sabahın ilk saatlerinde olanların
başımızın üstünde ve dünyanın
dışında bir yerde oluştuğunu
bir çok yerde süren yolların
başka yerlerde oluşan yalnızlığını
bir adının olması neye yarayacak
yığın bir duygunun önünde, ben
gözlerimle gördüm bir kenarda
oturup dinlendiğini kalbinin
aşka anlam biçilmeyen dünyanızda
gözlerimle gördüm kalbimin sesini
sallanıp durdum kendi sarkacımda
kendini dolduran bir testi gibi
zamanla oluşmuş süreğen bir acı
kendini tarihten sıyıramamış bir acı
çoğalmış kötülükle dikenin ucu gibi
kendinden parçalar bırakmış bir acı
devlet devlet olmazdan önce
dilin kendi imkanlarıyla çoğaldığı
tazeliğini korumuş ırmakların
rüyasında yaşadığı masalı
gözlerimle gördüm bütün her şeyi
inanmak istemediğim her şeyi
başımdan kovmak istediğim her şeyi
ölümden öte bir şey olmayan çağınızda
toz olan rabbinizi
, sizin.
akın yanardağ
yeni e dergisi, eylül’21
Yorum Yok