sen de anlat isterim, anlat lütfen
gözler önünde yiten o hayat nasıldı
kapıya yaslanan o her akşamki silüet
yazgının içine gizlenmiş o yaslı ad
ama işte rastgele sana da akya
seni uğurlayan yok diye şu yolda
evlere çıkmayan huyundan da beter
elleri var dili yok, ağzı var kendi yok
yalnızlığı bıraktığın şu akşamüstünde
bir eşiklerin hep dışında bırakılmış
dile gelsin ki sabr, anlatsın kendini
anlat..
Devamını oku
kimse istemez mi sanıyorsun bir eksiğin olmayı
an ve aralıkta saklı hayat ırmağı, ilkyazın ve
dağların eğimi gibi, yayılmış otlar arasında, rüyanı gördün:
zaman inmiş gibi sulara
dedin..
..
“aşka şirk günleri”
eskiten@gmail.com
gölgenin incesi bir ayrılık valsi
çamaşırlarını toplar yıkar, zaman:
“böyle taşınıp getirilmek’’
yeryüzü kumpasına: tuhaf..
doğudan geldik batının rüzgârına
defneler bahar ile şenlik idi dedik
zaman incesi bir iplik
dolanmış boynuna rüzgârın,
o ölüm kumaşıyla son bir veda
o ki elhamra, endülüs sokağına
çıkar ölüme biçim vermenin yolu
sağlıcakla ve yeşil kırlara aşkla
lir çalar endülüs ırmağına, lorca
eskiten@gmail.com
bu defa mevsim değil, arkadaşlar
geç geldi, bu görülmüş
dünya bahçesinde oysa, vaktinde
yuva yaptı doğa, suyu uyuttu
yatağında, kışı bitirdi tam vaktinde
dağın eteğinden yürüyen su gibi
yükselir müzik, yol bulur kendine
en ağır kulaklarda bile gece müziği
güneş tepede. otlar yangını özlüyor
“vaktidir”
eskiten@gmail.com
rüya içine ışığın sızdığı yaz, ısrarla orda
komşuda açan renkler kuruyan çarşaflar
iradeden bağımsız açılıp saçılan duygular
yaz günü renklerin azarıp bozardığı
öteki uçta ve burada
aynı dikenin acıttığı farklar
artık kimin özür dilemesi gerektiği önemsizken
kuruyan elbiseler arasında bir yaz, ısrarla orda
sabah olsa da uyansak mı? aşkın utanması yoktu diyelim,
bizim de mi yoktu? mutfak duvarı dibinde, toz ve kırıntının
içine uyuyan, rüyanın sabahı olsa da uyansak.. ama sonraki
gün bir şeyler içtik ve yine uyansa mıydık, bir şeyler okunsa
mıydı gibi iç mırıltılar ve kırıntılarla masada, zamandan
soğuyan bardaklar gibi, sorsa mıydık: sabahla aramızdaki
mesafe ne kadar ve nereye kadar gidecektik, hem sonra dün
söz verdiğim arkadaşla, vazgeçse miydik..
Devamını oku
aşkın taze bir adı var
başka bir nazı var
dersim’de
kim geldi yolu tutulan bahçeden
inerken akşam gölgesi
o ağacın dibine
benden geçiyordu gözün seyri
uzak yerlerin bir hatır rüyası
bende yüz buluyordu
Devamını oku
ölümü hüzünle geçmişlerdi,
ateşe taparlardı. t. uyar
sise yoğunlaşın. şurada bakın, ay var
bir yüzü rüyadır onun öbür yüzü dağ
şiirini yükseğe asan yürek
böyle çağrıldı -çağrılmasına ama
karşında savaşacak insan yok
makinelere karşı savaşıyoruz
demire karşı, şeyleşmeye karşı
bir yüzümüz ay bir yüzümüz rüya
burada, dağın aktığı ırmağında
sesin gövdeleşip büyüdüğü
zamanın çekirdeğiyle yaşıyoruz
dağları aşıp ovayı geçiyoruz
düşman korkak, düşman sinmiş
biz, tekniğe karşı koyuyoruz
Devamını oku
düşündüm,
o da beni düşünmüş müdür diye değil
hakkımda yanılmış mıdır diye de değil
düşündüm onu
beni nasıl kurtardığını
adımla nasıl ilgilendiğini
temiz ve lekesiz bir hayata nasıl yaklaştırdığını
seviyorum diye değil
sevmediğim halde düşünüyorum
şiir: akın yanardağ*
kitap: üzgün ağaç ağıdı
kayıt: tahir yanardağ
*ev hali..
gözlerimle gördüm bu sabah
ölüme eşitlendiğini göğün
kanın hücum ettiği alanlarda
bozkırın su taşıdığını ormana
gözlerimle gördüm bu hayatı
sabahın ilk saatlerinde olanların
başımızın üstünde ve dünyanın
dışında bir yerde oluştuğunu
bir çok yerde süren yolların
başka yerlerde oluşan yalnızlığını Devamını oku