insan ki bir sese gelir bazen
zamana mesel kalan geceler/ seher hasreti ile hatır-
latırdı sesini: sözler eski yerine, sesler yerlerine
ateşten emanet közler de küllerine..
hatırlansın o halde, esirgenmesin: niye alınterini
severdi düş, niye hep aşkla gelirdi bize, keder..