şimdi sesleri gelir, akşamdan sabaha dinmeyen
bahar gelir. ardısıra bir silah sesi devriliyor üstümüze
her yere gidilebilir artık, her yerden öç alınabilir. öyle
sınırımızken dünyanın sınırları, kolera örneğin, her yere
yayılabilir. yayıldığı yerde durmayabilir. bu yüzden, gerçek
görülenin de ötesidir. daha ötesi de olabilir mi belki o anlam
bahar geliyor
, inerek dağlardan
kendi ağacına yaslanarak geliyor.
kışa dek bitmesi gerekiyor mesela otuzsekiz’in;
yani işgalin tarihe kazınan belleği; bahar da oradan geliyor
oranın kadim sisinden. ama bahar kendini yaşatan bir şey
bu yüzden mi, her yerde bahara kesilebilir insan..
bilinçdışı işte: orada kendini yakan orman.
öldürülen ağaç. yeniden tamamlayabilir anlamı. çünkü ağaç
her zaman gölgedir zamana. görünene uzayan, büyüyen ve
gelişen bir ormana. bahar, ağacın o kendi dilinden gelir. çün-
kü ölmek ereksizdir kimsenin sesi kesilmezken; ölmek her
şartta ölmektir..
ama ne bahar ne çocuklar her yerde göğe çıkmayabilir
kimi çocuklar bir yağmur gibi üstümüze devrilebilir yani
silahlarla değil o manşetlerle dahi bilinç teslim alınabilir
her yerde ve her biçimde insan öldürülebilir
ne ki bahar.. illaki bahar yeniden hatırlatılabilir..
dünyanın her yerinde birikmeye başlayan kıvılcımlarla; yeni
bir bahar dayatıyor kendini silah seslerinin: manşetlerin,
haberlerin üstüne: dağ diyor; dağın zirvesi değil, altı diyor.
orada kaynayan o mağma, diyor: orada kaynayan o arzu
devirecek kendini dağın üstüne.. o yeraltı ırmakları..
ise, büyüyen ve gelişen bir orman var. bir geleneği yıkan
alışkınlığı bozan bir iklim var. kiminin elleri kiminin kalbi var
yorganın kendi gölgesi, gecenin kendi rengi ile teri var..
insan da dar geliyor aşka yalnız başına, soluyor/ ise
sonsuz övgü.. bahara.. çimene ağaca; tarihin üzgün ağaçları-
na.. /börtü böceğe, yaban-yazıya.. gökyüzüne;
gökyüzünün o kendi anlamına..
başka hayallere, başka sulara giriniz; o bilinçdışı zamana..
..
e-ütopiya (bahar kitabı'07) sayı: 2
Yorum Yok