"insan uzun yoldur": s.tuğtepe
doğu rüzgârı için..
gitmek istiyorum diyorsun; gideceksin
oradaki mutlu günlerine
, ama giderken
sırtında taşıyacağın bir çift göz için
bu kadar hevesli olma..
zamanın elinde titrek bir ışık ile
mum gibi eriyip gitmiş gülüşlerin
bir gün gittiğinde orda bir şeylerin
seni beklediğini hak ettin çoktan
incelen yüzünü ayırma sulardan
ırmakla kopup gelen çakıl taşları
dalında durmayan yağmur damlası
gibi, ağladığına kavuşmayı hak etin
sen bir iyimserliksin caddeye salınan
sokağa salınan bir rüzgârsın sen, başka
aşklar başka sapaklar başka ırmaklar
kendine yakıştırmayı seni hak etti
“ama bir yerde bir hüzün büyür gider”
yüzün, gittiği yerde seni beklemeyi hakeder
..
"aşka şirk günleri"
(salındı bahçeye girdi, çiçekler selama durdu.. böyle diyordu türkü..)
Yorum Yok