insan ki bir sese gelir bazen
zamana mesel kalan geceler/ seher hasreti ile hatır-
latırdı sesini: sözler eski yerine, sesler yerlerine
ateşten emanet közler de küllerine..
hatırlansın o halde, esirgenmesin: niye alınterini
severdi düş, niye hep aşkla gelirdi bize, keder..
kalbinin seni inandırdığı yerdesin: anlamın seni
çağırdığı iklimde; mirik mezrasında, vartinik’te..
gel gör ki sevincinle cihan arasında akan, aynı ırmak;
dünü gelecekle..kendisinden tanıyor hayat, yarasını:
sokağa çıkıyor, ona doğru yürüyor:
gül takıyor karşı yaka ufkuna
hayat budur çünkü göze alan için
uyan cihan rüzgârına tutunan ağaç: kim sakınır ki
hatırandan, bir bahar ile gelip bulur seni birimizde
diye: son yaramdı bu, yoldaş armağanı
aynaydım artık
, iyi ki sevmişim
gördüm ben kalbimin rüyasını
bir hatır ile zamana çekildim..
zaman ki aşkhali olup, kederinle
katlanılır olmayacak kimse için yarası, gidenin..
..
*kitabın bölüm dizeleri
"komünist bir önderin yaşamı: süleyman cihan"
(mehmet çetin /ahmet cihan)
2 Yorumlar
Nefes ; Aşağıdan Gelir Omuz Omuza – Nemesis'in Düş'ü
10 Nisan 2019 at 19:26[…] İnsan ki bir sese gelir bazen ; CİHAN AĞACI*: AKIN YANARDAĞ […]
Sondra
15 Mayıs 2019 at 16:12What i don’t understood is in reality how you’re now not actually much more well-favored than you might be right now.
You are so intelligent. You already know thus significantly on the subject of this matter, produced me individually believe it from so many numerous angles.
Its like women and men don’t seem to be interested unless it’s one thing to accomplish
with Woman gaga! Your individual stuffs excellent. At all times maintain it up!